Случайный отрывок из текста: Райнер Мария Рильке. Письма к молодому поэту
... И поэтому так важно быть одиноким и внимательным, когда ты печален; потому что-то, казалось бы, недвижное и остановившееся мгновение, когда в нас вступает будущее, много ближе к жизни, чем тот случайный и шумный час, когда оно — как бы независимо от нас — обретает жизнь. Чем тише, терпеливее и откровеннее мы в часы нашей печали, тем неуклоннее и глубже входит в нас новое, тем прочнее мы его завоевываем, тем более становится оно нашей судьбой, и мы в какой-нибудь отдаленный день, когда оно "совершится" (т. е. от нас перейдет к другим людям), будем чувствовать себя родственнее и ближе ему. ...  Полный текст

Эту сказку можно посмотреть на 2-х языках одновременно Выберите языки: Русский Английский Белорусский Монгольский Французский Испанский и Русский Английский Белорусский Монгольский Французский Испанский		Оцените эту сказку: 5 - Очень хорошо 4 - Хорошо 3 - Нейтрально 2 - Плохо 1 - Очень плохо Всего оценок: 2, средняя: 3.5 (от 1 до 5)

Гахай-мөнгө хураагуур

Свинья-копилка

Амьтдын дунд шагнал олгох юм болов. Их бага хоёр янзын шагнад юм санжээ. Шагналыг нэгэн удаагийн хурдан гүйлтэд бус, бур бутэн жилийн турш хэн хурдан гүйсэнд нь олгох учиртай байлаа.

Хөөрхөн хөөрхөн хуүхдуүдийн хөгжилтэй олон тоглоом байжээ. Хөгжилтэй тэр олон тоглоомон дундаасхамгийн өндөрт, тусгай шүүгээн дээр хүндтэйеэ залардаг нь "Гахай-мөнгө хураагуур" хэмээх мөнгөний сав байж гэнэ.

Хураагуурын ар нуруунд жаахан нүхтэй, томоохон зоос хийхэд амар гэж түүнийг нь тонгоргийн ирээр бага зэрэг томруулсан байлаа. Гахай-мөнгө хураагуурт аль тэртээ цагт хийсэн том гээчийн хоёр зоосноос гадна өчнөөн олон задгай мөнгө хийсэн тул пигдуурч, савтай мөнгийг сэгсрээд сэгсрээд жингэнэж дуугарахаа ч больсон байжээ.

Гэдээ нь тийм айхтар дүүрсэн гахай шүүгээн дээрээс эргэн тойрноо сүртэй харж, харсан болгоноо худалдан авъя гэсэн ч санааны дур болсон учир сэтгэл нь нэн чиг хангалуун байх болж гэнэ. Тэр тухай тоглоомууд бугд мэддэг боловч хоорондоо юу ч ярилцахгүй байцгаана.

Суудал-шүүгээний нэг нүд хагас онгойж дотроос нь том гэгчийн хүүхэлдэй унасан хэвтэнэ. Хүүхэлдэй хэдийнээ хөгширч хузүүгий нь цавуудан тогтоожээ. Тэр хүүхэлдэй эргэн тойрноо харснаа,

- Хүн болж тогловол яасан юм бэ, та минь. Зүгээр байгаад байсанд орвол ямар нэг юм хийцгээе л дээ гэж санал гаргав.

Үүнийг сонсоод бөөн шуугиан үүслээ. Урьд нь хэн нэгэнтэй энэ тухай маргаж санал зөрж байгаагуй ч хананд хадсан зурагнууд хүртэл дуу оржээ.

Шөнө дунд болж гэгээ гэрлээ бухэнд хайрлахыг хүссэн сар бүх айлын цонхоор тусч байлаа. Тэдний энэ удаагийн тоглоомд бүх наадгай бүгдээрээ уригдаж "Хэтэрхий эв хавгуй, том" гэж тоглоомуудын доод зиндаанд ордог хүүхдийн сүйх тэрэг хуртэл ирсэн байв.

-Ямар ч юм өөрөө өөртөө л сайхан. Хэн бүхэнд таалагдахгүй байж болно л доо. Гэхдээ олны хэлдгээр бусдад тустай байх нь л гол зүйл гэж сүйх тэрэг хэлээд авлаа. Тэр олон тоглоомуудаас ганцхан мөнгөөр дүүрсэн гахай л хүндтэй бичмэл урилга хүлээн авчээ. "Хураагуур-гахай тэртээ өндөрт суудаг хойно амаар уриад сонсохгүй биз" гэж тоглоомууд бодоод тэгж шийдсэн байжээ.

Урилга авсан хураагуур хурэлцэн ирэх эсэхээ ядаж мэдэгдсэнгуй. Ирэхгүй ч байж мэдэхээр болоод явчхав. Гэвч тэгсэнгүй ээ. Харин,

-Та нар намайг наадам тоглоомдоо оролцуулъя гэж хүсэцгээж байгаа юм бол би бүхнийг өөрийнхөө суудал дээрээс харж байхаар тоглоомоо зохион байгуул гэж Гахай-хураагуур хэлоэн байна.

Тоглоомууд бугдийг тэр ёсоор болголоо. Түүний байнга суудаг шүүгээний нь өмнө хүүхэлдэйн театрын тайз засчээ. Хураагуур-гахайд тайзан дээрх бүх явдал алган дээр нь байгаа юм шиг илхэн харагдаад, таатай ажээ. Эхлээд шог хошин үзэгдэл тоглоцгоох гэснээ дараа нь хоол унд ууж идэж, хоорондоо ярьж хөөрөх юм болов. Ингээд яриандаа орцгоожээ.

Тоглоомон морь адуу, уяа сойлго, цэвэр үүлдрийн адууны тухай тоочин ярилаа. Хүүхдийн сүйх тэрэг, төмөр зам, уурын тэрэгний хүчний тухай, тэдгээрийн эд эрхтний талаар ярив. Тасалгааны цаг,

- Түг түг, улс төрийн ажилд гарамгай авьяастай, хэзээ чухам яавал зүйтэйг анддаггүй гэлээ. Харамсалтай нь бусад тоглоомууд тэдний тухай хорон үг гаргасаар байгаад огцруулчихсан ажээ. Хулсан таяг өөрийнхөө төмөр гутал, мөнгөөр хийсэн малгайгаар онцгой их бахархаж байлаа. Тэр дээрээсээ ч, доороосоо ч тэгж битүү гоёж, хамгаалсан юм чинь өөрөөрөө бахархах нь зөв байлгүй яахав. Буй дан дээр хөерхөн, муухай хоёр оёмол жинтүү хэвтэж байлаа. Энэ хоёр жинтүү ямар ч л гэсэн хэн хэндээ ижилсэн дасчээ.

Тоглоомууд бүгд эгнэн зогсч, өмнөх үзэгчиддээ хандан өөр өөрсдийг нь сайшааж байгаагаа илэрхийлэн хариу талархаж гараа инчдэх, хашгирах зэргээр тоглолтоо идэвхжүүлэхийг хүсч байлаа. Гэтэл үүнийг сонссон сүлжмэл хогийн шүүр:

- Гэрлээгүй, угсаа сайтай хатагтайд гэхээс биш аль нэг хөгшин авгайд бол би талархаж чадахгүй гэж тэр дороо эсэргүүцэв.

- Би бол бүгдээрэнд чинь талархана гэж бууны сумны бялт ёс төртэй мэдэгдлээ.

"Хаа ч явсан өөрийнхөө л бодлоор байх нь зөв" гэж нулиууур дотроо бодлоо. Тоглоом болгонд өөр өөрийн бодол байлаа. Хошин шог нь гавиагүй боловч хосгүй сайн тоглох нь ч тогложээ. Үүнээс гадна жүжигчин бүхэн өөрийгөө онцгой сайн тоглосон гэж бодовч тэд нэгэнт олны өмнө татсан урт хэцэн дээр тоглосон тул хэрхэн жүжиглэсэн нь бүхнээ ил байжээ. Жүжигчид юмыг дандаа сайн сайхан талаас нь үзүүлсэн тул үзэгчдэд юмсын цаад учрыг нь ойлгох боломж үнэндээ гараагүй юм байжээ.

Цавуудсан хүухэлдэйн сэтгэл нэн их уярсан тул цавуугаараа салахаа шахаж, мөнгөөр дүүрэн гахайд гэдсэн дэх баялаг нь тун аятайхан санагдаад "Жүжигчдийн нэгэнд ямар нэг буянтай үйл бүтээе. Тухайлбал, хэзээ нэгэн цагт еөреө орчлонгоос буцахаа болохоор тэрхуү жужигчнийг өөртэйгеө хамт оршуулагтун гэж гэрээслэе байз" гэж бодоотхожээ.

Ер нь л бүх тоглоом иймэрхүү, бүгд баярлаж хөөрсөн сэтгэлдээ дийлдэн, үүнээс болоод цайлцгаах гэснээ хүртэл больж, түрүү тохирсноор хүн болж тоглохоор шийдэн шууд яриа хөөрөөндөе орцгоолоо.

Харамсалтай нь өчүүхэн ч гэсэн хөгжиж завдсангүй. Тэд дөнгөж тоглож эхэлсэн ч мөнгөний хураагуур гахай өөрийн тухайд хэрхэн бодолхийлсэн шиг тоглоом бүр мөн л өөрсдийн хувь заяаны талаар санагалзаад, юун тоглохтой мантай. Энэ үес Гахай- хураагуур "орчлонгоос буцах цаг"-ийнхаа тухай болоод гэрээслэлийнхээ талаар лавшруулан бодож эхэлтэл... тоогүй юм болох нь тэр. Үхэл зовлон ямагт бодож байснаас түрүү ирдэг ажээ. Хураагуур-гахай шүүгээн дээрээс гулсан унаж, бут үсрэн том зооснууд шалан дээгүүр хэдэнтээ дэгдэн гүйв. Жижигхэн задгайнууд маш хурдан, том нь аажуухан өнхрөлдөв. Ялангуяа "Өөрөө хумуүсийг үзэх, өрөөлд харагдахсан" гэж ихэд хүссэн нэг зоос ганцаараа зөндөө удаан эргэлдэн өнхерчээ.

Тэр зоос ийнхүү дэлхийгээр нэг аялахаар гарч, бусад нь ч ялгаагүй мөн л аян замдаа орох нь тэр байлаа. Харин гахайн гэдсэн дотроос жижигхэн өт гарсныг хэн нэг нь аваад хогийн саванд хийчхэв.

Энэ явдал болсны маргааш бас нэг Хураагуур-гахайг шүүгээн дээр шинээр авчраад тавьчихсан байжээ. Одоогоор түүний ходоод зайтай байгаа ч мөн л хонгиноод байхааргүй болсон нь өмнөх Хураагуур-гахайтайгаа аанай л төсөөтэй буюу. Эхлэл маань одоогоор хангалттай тул яриагаа төгсгөе.

Оцените эту сказку: 5 - Очень хорошо 4 - Хорошо 3 - Нейтрально 2 - Плохо 1 - Очень плохо
Всего оценок: 2, средняя: 3.5 (от 1 до 5)